غزل لطفی سال تحصیلی ۱۴۰۰-١٣٩٩ اولین سال تماما مجازی است كه برای هماهنگ شدن معلم و دانش‌آموز و جبران كاستی‌های ماه‌های آخر سال تحصیلی قبل از ۱۵ شهریور ماه شروع شد. شبكه آموزش دانش‌آموزی (شاد) بنا شده بود اما هنوز نقاط ضعف و قدرت آن بررسی نشده بود و معلمان همزمان كه به تدریس می‌پرداختند با كاستی‌هایی كه هنوز نه شناخته شده بود و نه راه‌حلی برای آن بود نیز مواجه بودند و این قشر همیشه ایثارگر چاره‌ای جز تاب‌آوری نداشتند. از مشكلات نت وكمبود ابزار هوشمند بسیار گفتیم اما نگفتیم كه در همین شرایط، تحصیل چگونه ادامه پیدا كرد و چطور یك سال تحصیلی دیگر رو به پایان است. نگفتیم معلمی كه هر سال ساعت‌های طولانی را دركنار دانش‌آموزان می‌گذراند و آن‌قدر می‌گفت و می‌پرسید تا از یادگیری كودكان ما اطمینان حاصل كند در این سال مجازی چطور وقتی نت قطع می‌شد برای تك‌تك شاگردانش پیامك می‌فرستاد تا آموزش متوقف نشود. روزهایی كه شبكه شاد از دسترس خارج می‌شد به سرعت شاگردانش را در واتس‌آپ گرد‌هم می‌آورد تا آموختن ادامه پیدا كند و حتی نپرسیدیم كه چقدر از حقوقش را صرف خرید بسته اینترنتی و قبض تماس‌های مكررش با دانش‌آموزان می‌كند؟ تحصیل مجازی را این‌طور برای خود معنا كردیم همان‌طور كه هر ساعتی كه می‌خواهیم با دوست و فامیل چت می‌كنیم پس محق هستیم در هر ساعت از شبانه‌روز به معلم فرزندمان پیام بدهیم و اگر پاسخ نداد هم طلبكار باشیم و اصلا یادمان هم نیفتاد كه او هم مثل ما خانواده و دغدغه‌های خاص خود را دارد. معلمی كه تمام سال باید یك شیفت را به تدریس می‌گذراند و در شیفت بعدی به آماده‌سازی محتوای آموزشی روز بعد می‌پرداخت و گاهی برای ضبط یك مبحث مجبور بود چندین‌بار تكرار كند تا صدای كودك همسایه و ماشین ضایعاتی و دستفروش دوره‌گرد و... در فیلم نباشد. حتما شما هم اگر فرزندی در سن تحصیل داشته باشید با این موضوع مواجه شده‌اید كه چند روز یك بار حافظه گوشی كودكان پر می‌شود و نیاز به پاك كردن دیتا‌های قدیمی دارد حالا تصور كنید معلمی را كه هر روز حدود۲۰ دانش‌آموز برایش تكالیف و اشكالات و سوالات‌شان را به طور عمومی در كلاس درس می‌فرستند وگاهی هم برای پرسیدن سوالاتی در مورد موضوعاتی كه دركلاس به طور كامل یاد نگرفته‌اند، خصوصی هم برای معلم‌شان پیام می‌فرستند و معلم باید تمام این پیام‌ها را ببیند و پاسخ بدهد تا محكوم به بی‌توجهی نشود و با توجه به حافظه محدود همه ابزارهای هوشمند مجبور است برای خودش یادداشت‌برداری كند تا به نقاط قوت و ضعف همه دانش‌آموزان اشراف كامل داشته باشد. معلم بودن در این سال ویروسی یعنی شغلی ۲۴ ساعته بدون تعطیلی، یعنی تكالیفی كه كودكان ما عكسش را؛ با كیفیت یا بدون كیفیت برای معلم‌شان فرستاده‌اند و او باید كلمه به كلمه آن را بررسی كند و همچنان مانند سال‌های گذشته نیز تا نیمه‌های شب برگه‌های امتحانی را تصحیح كند ولی این بار در یك گوشی به اندازه كف دست و عكس‌های تیره و روشنی كه برای دیدن آنها امروز دو نمره چشمانش ضعیف‌تر شده است. اشتباهات سهوی همیشه در گفتار همه است اما معلمین درتمام لحظات تدریس باید حواس‌شان را جمع می‌كردند كه سوژه دنیای مجازی نشوند و این دیگر واقعا بی‌انصافی بود.یك‌سال تحصیلی دیگر با تمام چالش‌هایش رو به پایان است و معلمین با تمام سختی‌هایی كه پیش‌رو داشتند، لحظه لحظه و با عشق و ایثار و تمام وجود تلاش كردند تا تحصیل متوقف نشود. روز معلم مبارك
نظرات